Gert Hekma overleden

Gert Hekma - Bedum, 24 september 1951 - Amsterdam, 19 april 2022

"Marthijn, echt raar maar echt waar. Met kus van Gert, hij had je hoog, niet vergeten." Deze zinnen mailde de partner van Gert Hekma mij zojuist, nadat mij verontrustende berichten ter ore kwamen dat Gert zou zijn overleden.

Gert Hekma in 2004

Drie dagen geleden mailde Gert nog: "Erg van die beschuldigingen en straffen."

De afgelopen paar jaar had Gert last van duizeligheid. Dit als gevolg van een lichte hersenbloeding. Naar buiten toe wilde hij niet dat iedereen dit wist. Toch is het overlijden van hem vrij plotseling en onverwacht. Want behalve duizeligheid was de gezondheid niet slecht. Voor zover ik weet dan. Hij was net terug van een vakantie mailde hij drie dagen terug.

Gert Hekma heb ik zo'n 25 jaar geleden leren kennen. Het was tijdens een debat over pedofilie en de leeftijdsgrenzen in de zedenwet. Ik meen dat dit debat in de Pauluskerk te Rotterdam werd gehouden. (Of was het in een kerk te Amsterdam?) Hij sprak zonder schaamte over het afschaffen van deze leeftijdsgrenzen. Op een manier alsof niemand in de samenleving daar enige moeite mee zou hebben, zo vrijuit. Hij wilde speciale plaatsen, een soort jeugdhonken, waar jongeren en kinderen vrijuit konden seksen, met wie ze maar wilden.

Gert Hekma in 2004

Gert was een paar jaar terug met pensioen gegaan. Hij was docent homostudies. Later werd dat wat algemener omschreven en uitgebreid met gender of iets dergelijks. Gert was al jong actief in de Rooie Flikkers, een "radicale" homoactivistengroep. Radicaal in de ogen der gemiddelde burgers. Bedenk dat elke homoactivist van vroeger standaard "radicaal" was.

De laatste jaren van Gert aan de UvA kreeg hij te maken met de cancelcultuur. Gert mocht van de universiteitsleiding over het onderwerp pedofilie niet meer spreken tijdens zijn colleges. Zelf zei hij me daar zich niet veel van aan te zullen trekken, maar toch geeft het de cultuur weer van onze hedendaagse universiteiten. Debat en wetenschappelijk werk bespreken is taboe. De heersende mening is absoluut. En dat aan een universiteit!

In 2004 heb ik Gert geïnterviewd voor het blad van de Vereniging Martijn genaamd OK Magazine. Justitie wil zulke teksten, alsook citaten uit wetenschappelijke werken, offline hebben. De tijdgeest is een enge vandaag de dag.

Gert Hekma van de andere kant in 2004

Vorig jaar hadden Gert en diens partner nog een pedovlag voor hun raam gehangen. Hun woning doet ieder jaar mee met een vlaggen-Pride-tocht door Amsterdam en ze zouden drie vlaggen ophangen. Eentje werd uit baldadigheid en activisme vervangen door een pedovlag. De media hebben er geen aandacht aan willen besteden.

Ik ben het eens met Gert Hekma dat de zedenwetten dienen te verdwijnen. Verkrachting blijft strafbaar middels de wet tegen mishandeling elders in ons wetboek. Zedenwetten zijn er vooral om mensen te onderdrukken. Om groepen in stand te houden. Families blijven zo gesloten totdat een 16 a 18-jarige met iemand van een andere familie mag omgaan. De zedenwetten zijn muren, gevangenismuren, en ze bieden een schijnveiligheid. Want seksueel misbruik heb je vooral in hypocriete strenge antiseksuele milieus. Als de zedenwetten seksuele dwang wilden voorkomen zouden ze niet bestaan. Hun bestaansrecht is de onderdrukking en de zelfonderdrukking.

Dit mag ik waarschijnlijk niet schrijven. Ter ere van Gert doe ik dat wel.

Ik ben een vriend armer. Rust zacht (of juist niet: hij hield van SM). Gert was een fan van De Sade. Van De Sade kunnen we nog veel leren vond hij. Een vrije geest zal daarover durven nadenken: in hoeverre Gert gelijk heeft hierin. Een onvrije geest schiet meteen in een kramp en wil degene met deze mening monddood maken. In het geval van Gert is cancelen niet meer nodig. Wel blijft zijn werk en gedachtegoed bestaan!

Gert Hekma in 2004

Gert Hekma in 2004

Gert Hekma's pedoplankje (2004)