The Voice Kids grotendeels gebaseerd op parthenofilie

Parthenofilie is de seksuele aantrekking tussen pubermeisjes en volwassenen, of als eenzijdige definitie die van volwassenen naar pubermeisjes toe.

Popmuziek is vooral seks. Pubers die posters van sterren boven hun bed hangen. Meisjes die massaal dol zijn op Take That of de Backstreet Boys en tegenwoordig op bijvoorbeeld Nick & Simon. Elk meisje kiest een favoriet uit een boy band die ze voor het slapen gaat een kusje geeft: op de poster. Puberjongens kiezen stoere rockers als rolmodel. Stiekem willen ze net zo goed en stoer worden als hun held die hen in gedachten omhelst en knuffelt. Of als dat te intiem is in fantasie, hen een high five geeft. Liefde vermengd met trost. Niets mis mee allemaal. Maar het is een feit dat zangers en zangeressen van boven de veertig, al is hun stem nog zo goed, bijna nooit de hitparades halen. Ze liggen seksueel minder in de markt. Ook uitgesproken homo-zangers hebben hier last van. Het taboe hen aantrekkelijk te vinden zorgt er voor dat homo’s bijna nooit in de top-40 staan. Uitgezonderd de jaren 1980, maar ik wijk af als ik hier nu verder op in ga.

Het succes van tv-programma's is ook deels afhankelijk van de seksuele aantrekkingskracht van de personen op het scherm. De commerciëlen gaan hierin het verst. Zelfs bij actualiteitenprogramma's moet de presentatrice knap zijn. Clairy Polak zou geen carrière kunnen maken bij SBS6. Zij is te lelijk. Alhoewel ze eigenlijk knapper is dan al die dertien in een dozijn-dozen bij SBS...

The Voice of Holland kent vooral aanstaande sterren van rond de twintig jaar. Pubers die massaal warm of heet worden van een kandidaat, volwassenen die meegenieten van de jonge en schone talenten. The Voice Kids - de kandidaten zijn hier niet ouder dan 14 jaar - werkt net zo. De producenten van dit programma zouden nooit succes verkrijgen wanneer men opa's en oma's laat opdraven die nog zeer mooi kunnen zingen. Nee, boven de dertig ben je al snel te oud. Zie ook Idols, Big Brother, en vele andere programma's.

Bij de Mini-PlaybackShow van vroeger zag je kinderen verkleed, met een grote pruik op en met te veel lippenstift op. Dit gaf een beeld van vertedering: het was een leuk verkleedpartijtje. Met seksualiteit had het weinig te maken: ook niet voor pedofielen. Bij de The Vocie Kids ligt dit anders. De meeste pubermeisjes van 13 en 14 jaar in dit programma zouden niet eens opvallen tussen de volwassen Voice of Holland. Kleding én uiterlijk zijn vrijwel gelijk.

The Voice Kids betreft commerciële kinderemancipatie. Ik ben zeer voor kinderemancipatie, maar bij commerciële kinderemancipatie zet ik vraagtekens.