photo: Marthijn Uittenbogaard
News Biography Publications Links Contact search

Afluisteren

(GeenStijl, Niet Geplaatst)

© 6 juni 2014 Marthijn Uittenbogaard
Is het nog wel mogelijk om als zoekmachine- of telecommunicatieaanbieder te overleven als je als organisatie niet wenst mee te werken aan massale aftappraktijken? Of word je als bedrijf hiertoe gedwongen en mag je daar niets over naar buiten brengen op straffe van celstraf en mogelijk faillissement van je bedrijf.

Wanneer de overheid alles en iedereen kan aftappen betekent dit onder andere het volgende. Een klokkenluider die een journalist mailt over misstanden bij de overheid is direct bekend bij deze overheid. Misschien al eerder daar hij over zijn ideeën gebeld of gechat kan hebben met een goede vriend of vriendin. De overheid kan tijdig maatregelen nemen om bewijzen te verdoezelen. Ook kan de overheid werknemers vroegtijdig ontslaan of overplaatsen als ze merkt dat hun werknemer zich sceptisch uitlaat aan een bekende via de telefoon. Hij of zij weet dan niet eens dat het ontslag daardoor komt.

Stel de overheid wil JSF-vliegtuigen aanschaffen. Misschien via druk vanuit de VS. Ze kunnen politici die tegen de JSF zijn wegwerken. Gewoon kijken bij die groep of ze iets kunnen vinden terwijl je als je bij de pro-JSF'ers lijken in de kast vindt je daar niets mee doet. Ook kan je een kritische journalist misschien wegkrijgen bij een redactie omdat de journalist een wensdroom heeft die moeilijk te vervullen is. Maar jij hebt die privé-kennis verkregen en kan hem of haar toevallig zo'n niet te weigeren aanbod doen. 'Sorry dat ik jullie ga verlaten maar deze kans kan ik niet laten liggen. Dit wilde ik altijd al.' Het 'ik heb niets te verbergen'-argument is onzinnig!

Je kan als overheid op allerlei manieren invloed uitoefenen op beleidsterreinen en ook wat kritische journalisten betreft. En dan heb ik het niet eens over het online monitoren en beïnvloeden van internetdiscussies over het ministerie van Veiligheid & Justitie. Plus kunnen geheime diensten mensen aannemen die infiltreren als journalisten op redacties of die infiltreren binnen politieke partijen. Of je zet een vrouw in die een man uit de kast lokt en dan gaat klagen. Geld zat hebben ze voor dit alles. Moeilijk is dit niet.

Zelf word ik, al vele jaren inmiddels, altijd gevolgd via mijn mobiele Vodafone-telefoon. Stel je voor dat wanneer je naar werk gaat, had ik toen nog, en terug, dat je dan altijd op dat korte stukje gemonitord wordt middels politieauto's. Altijd. Ook altijd wanneer je je ouders bezoekt en terug fietst. Altijd. Waar je ook gaat, wie je ook bezoekt. Weet je hoe kwaad ik altijd word als ik die politiewagens zie. Terwijl diezelfde lui je amper beschermen in geval je of je woning onder vuur ligt. Een overheid die alles en iedereen aftapt is een fascistische. En wegstemmen is onmogelijk. Daar is hun macht al te groot voor.

Toen ik met twee anderen de PNVD wilde oprichten kregen we vele doodsbedreigingen binnen. Eentje van ons drieën ging aangifte hiervan doen op het politiebureau. Daar aangekomen zei de agent: 'Er zijn twee personen voor u die u willen spreken.' Dit waren twee mannen in nette pakken. Ze zeiden dat ze niet van de politie waren maar wilden niet zeggen waar ze wel van waren. Ze zeiden dat we moesten stoppen met de PNVD anders zouden de gevolgen voor ons enorm zijn. Welke gevolgen wilden ze niet zeggen. Dus wanneer banken mij weigeren als klant - wat daarna diverse malen gebeurde - dan weet je hoe dat zit. Partijen tegenwerken is niet wat ik democratisch noem. Wie weet doen ze hetzelfde bij de PVV of bij andere nieuwkomers waar ze nog te weinig invloed op hebben...

Toen ik ging trouwen - geregistreerd partnerschap - belde ook iemand; hij zei vanuit Nijmegen te bellen. Hij wilde de trouwdatum weten om een risicoanalyse te maken. Dit was net na het hysterische gedoe te Deventer omdat iemand mij daar gezien had en meteen gingen er roddels over het net - o.a. op 'nimmer wederhoor'-GeenStijl - dat ik naar Deventer wilde verhuizen, wat onzin was. De trouwbeambte wist de datum, maar die gegevens hadden zij blijkbaar niet. De enige mogelijkheid dat men wist dat we gingen partneren kan zijn via afluisteren van telefoons.

Wanneer een Telegraaf-journalist zijn bron niet wenst te geven en gegijzeld wordt vinden journalisten dit erg. De gijzeling dus. Maar wanneer blijkt dat de overheid alles en iedereen aftapt is het vrij stil. Te stil. We zijn makke schapen. Mensen die durven worden tegengewerkt en gedemotiveerd. Dan krijg je vanzelf zo'n samenleving.

De kans is trouwens dat de VS in Nederland voor een groot gedeelte aan de touwtjes trekt. Hier en elders ook. Dat land is een semi-fascistenstaat. Een terreurstaat. Een zeer ondemocratisch land. Mensen als Chelsea Manning, Edward Snowden en Julian Assange behoren tot de weinigen die zich durven te verzetten. Met als resultaat dat ze allen min of meer gevangen zitten en grotendeels vleugellam zijn geworden.

Ja, ik schrijf het scherp op. Een DDR-Nederland is niet wat we moeten toelaten.
Staat er onverhoopt een typ-/spel-/taal- of feitelijke fout in bovenstaande tekst?
Of wilt u reageren op de tekst? Dan hoop ik dat u contact opneemt.
"Wees eerlijk en laat zien wie je bent."
"Kinderen moeten veel meer zeggenschap krijgen."
"Alle zedenwetten moeten weg."
"Pedohaat heeft niets met seks te maken."
"We gaan verkeerd met seksualiteit om."
"Hoe zinniger wat je zegt, hoe bozer men wordt."
"Zonder pedofilie zou de wereld veel armer zijn."